ضعف عضلات کف لگن در زنان میانسال و مسن زایمان کرده شایع است و اغلب در همراهی با بی اختیاری استرس،پرولاپس رحم،یبوست و دفع ناکامل مدفوع می باشد.اغلب بیماران با بی اختیاری ادراری و ضعف مختصر عضلات کف لگن را می توان بر اساس معاینه بالینی و یافته های یورو دینامیک درمان کرد.ولیکن در بیماران با علایم متوسط تا شدید چند کمپارتمان که نیاز به ترمیم چندگانه وجود دارد و یا کسانی که قبلا ترمیم ناموفق را انجام داده اند، MRI یک روش موثر در Pre-Operative Planning می باشد.به صورتی که استفاده از آن می تواند در تغییر پلان جراحی موثر بوده و سبب کاهش عود بعد از درمان جراحی گردد

تعداد 35 بیمار مراجعه کننده به درمانگاه جراحی اعصاب بیمارستان امام خمینی مبتلا به گلیوم مغزی بر اساس یافته های تصویر برداری مرسوم (T1,T2,T1+contrast)که کاندید جراحی بودند تحت تصویر برداری باپروتکل perfusion MRI قرار گرفتند.میزان حجم خون مغز در منطقه تومورال(CBVt),حجم خون مغزدر ناحیه ادم(CBVe)و ماده سفید نرمال سمت مقابل (CBVwm) طبق نرم افزار MATLAB محاسبه شد.میزان نسبی حجم خون مغز ناحیه تومورال (rCBVt)با تقسیم مقدار CBVt برCBVwm ومیزان نسبی حجم خون ناحیه ادم اطراف تومور(rCBVe)با تقسیم CBVeبرCBVwm سمت مقابل محاسبه شد.جواب های rCBVt,rCBVeبا گرید پاتولوژی تومور بر اساس گریدWHO مقایسه شد.اقدامات فوق برای ی جریان خون مغزی نسبی(rCBF) در ناحیه تومورال(rCBFt)و ادم اطراف آن(rCBFe) نیز صورت گرفت.

در مطالعه حاضر کلیه بیماران مراجعه کننده به درمانگاه جراحی اعصاب با تشخیص گلیوم مغزی بر اساس نظر نورورادیولوژیست مجرب با توجه به کلیشه MRI که کاندید جراحی هستند تحت بررسی قرار گرفتند. بیماران با تومورهای گلیال اینفراتنتوریال که امکان مطالعه دقیق انها بکمک MRS و DWI کمتر فراهم است , انهایی که قبل از انجام مطالعه تحت مداخله درمانی ماژور قرار گرفته اند و از طرفی بیمارانی که با فاصله بیش از 1 ماه از زمان انجام مطالعه تحت جراحی قرار گرفته اند , از مطالعه خارج شدند. تومورهای مورد مطالعه براساس یافته های MRS و DWI و پاتولوژی پس از جراحی به دو دسته با درجه پاتولوژیک بالا (3 و 4 ) و پایین (1 و2 ) جهت سهولت مطالعه تقسیم شدند. بیماران پس از اخذ رضایت اگاهانه بکمک دستگاه MRI 3 تسلا تحت بررسی مشخصات متابولیک و ساختاری با استفاده از MRS و Diffusion MRI قرار گرفتند.

امروزه بسیاری از بیماران مبتلا به تنگی های کرونری توسط استنتهای کرونر درمان میشوند که بسیاری از آنها پس از مدتی مجددا تنگی پیدا میکنند که بیمار علامتدار شده و بایستی تحت درمان قرار گیرد. پس اینکه بفهمیم علائم بیمار مربوط به تنگی مجدد است از اهمیت بسزایی برخوردار است روش استاندارد تصویرلرداری عروق کرونر آنژیوگرافی است که تهاجمی است. در سالیان اخیر سی تی اسکن های مولتی اسلایس دقت بالا و قابل قبولی برای نشان دادن تنگی های عروق کرونراز خود نشان داده اند. هدف از این طرح بررسی فراوانی تنگی های استنت عروق کرونر توسط این دستگاه میباشد.

رگهای واریسی حدود %۲۰ مردان و %۳۵ زنان را در طول زندگی‌شان مبتلا می‌کند که علایمی نظیر پای دردناک، خستگی زودرس، سنگینی پاها که در طول روز بدتر می‌شود و منجر به تغییر رنگ پوست و حتی اولسر می‌شود را تجربه می‌کنند. در حال حاضر درمانهای متفاوتی از درمانهای محافظه‌کارانه نظیر جوراب‌های واریس برای مراحل اولیه تا درمانهای جراحی نظیر greater saphenus vein striping و saphenofemoral ligation با نیاز به درجات متفاوتی از بیهوشی و عوارض آن و بستری در بیمارستان وجود دارد که فقط اثربخشی %۶۵ در روش striping در پی‌گیری ۵ ساله مطرح شده است. یکی از روشهای مطرح شده در سالیان اخیر درمان اندوواسکولار با استفاده از لیزر می باشد(EVLT) که در آن پروب لیزر از درون ورید واریسی عبور داده می شود تا انرژی اعمال شده موجب واکنش التهابی دیواره عروق شده و در نهایت موجبات چسبندگی و بسته شدن رگ را فراهم می کند. با توجه به اینکه روش EVLT فاقد عوارض جراحی و نیاز به برش جراحی و بی‌هوش و بستری شدن و یا استراحت در بستر می‌باشد و همچنین هزینه کمتر، بدون نیاز به بستری با برش کوچک و حفظ ظاهر پا می‌باشد به نظر می‌رسد جایگزین مناسبی برای سایر درمانهای وار

این طرح مقدمه ای برای پژوهش های اینده برروی این بیماران و با هدف تدوین بهترین پروتکل جهت مشخص کردن بیماران در ریسک حوادث عروق مغزی حین CABG می باشد.

بر اساس مدل پیشنهادی، بیماران با سن بالای 53 سال و سچوریشن اکسیژن کمتر از 91 درصد و pulmonary index بیشتر از 8 در ریسک بالاتری جهت پیامد نامناسب بستری قرار دارند و این مدل می تواند پیش بینی کننده نیاز بیماران به مراقبت سطح بالاتر در آینده نزدیک در حین بستری بر اساس داده های کلینیکال-رادیولوژیک در زمان مراجعه اولیه باشد