آمبولیزاسیون شریان‌های فیبروم رحمی تکنیکی ایمن و با کیفیت بسیار مناسب به عنوان روشی برای درمان تومور فیبروم رحمی پذیرفته شده است.

مزایای آمبولیزاسیون

• نداشتن عوارض جانبی دارویی که می‌تواند در درمان‌های مدیکال فیبروم وجود داشته باشد.
• اجتناب از ترومای فیزیکی ناشی از جراحی
• درمان با کفایت فیبروم در اکثر موارد
• بازگشت به فعالیت عادی حداکثر پس از 48 ساعت در اکثر موارد

علائم آمبولیزاسیون چیست؟

فیبروم رحمی معمولاً بدون علامت است. اما می‌تواند موجب درد لگنی، افزایش خونریزی واژینال، نازایی، یبوست، urinary frequency و کمر درد شود.

در اکثر کشورها 50% از موارد هیسترکتومی ابدومینال به علت فیبروم علامت‌دار است. آمبولیزاسیون شریان رحمی می‌تواند به عنوان روش آلترناتیو باشد. کاهش عملکرد جنسی، دپرسیون و افزایش انسیدانس بیماری‌های قلبی عروقی به دنبال هیسترکتومی مشاهده شده است.

روش‌های جراحی با حفظ رحم نیز وجود دارد که شامل مایومکتومی، مایولایسیس از طریق هیستروسکوپ و اندومتریال ablation است.

انتخاب بیمار

بیماران ایده آل برای آمبولیزاسیون شریان‌های رحمی بیمارانی هستند که ثانوی به فیبروم دچار علامت شده و نمی‌خواهند هیسترکتومی شوند.

برای خانم‌هایی که بخواهند باردار شوند، درمان کلاسیک مایومکتومی است. اثر آمبولیزاسیون شریان‌های رحمی برای کاهش میزان سقط به علت وجود فیبروم یا ایجاد نازایی مورد بررسی است، ولی تحقیقات اولیه نشانگر آن است که موارد حاملگی نرمال در بیمارانی که سابقه سقط داشته‌اند پس از آمبولیزاسیون شریان رحمی مشاهده شده است.

تکنیک کار

با استفاده از کاتترهای کبرای ظریف، شریان رحمی به صورت سوپرسلکتیو کاتتریزه شده و ذرات PVA به داخل بستر عروقی فیبروم مذکور تزریق می‌گردد. با توجه به قطر عروق تغذیه کننده فیبروم که در مقایسه با عروق بستر میومتر نرمال، قطر بسیار بیشتری دارند، ذرات PVA بستر عروقی فیبروم را مسدود کرده و به بستر عروقی نرمال رحم صدمه‌ای نمی‌زنند و به این ترتیب با ایجاد ایسکمی موجب آتروفی کانون‌های فیبروماتوز می‌شوند.

فیلم آمبولیزاسیون فیبروم های رحمی