هدف: ریزکلسیفیکاسیون‌های پستان از طریق ماموگرافی بر اساس مورفولوژی و الگوهای انتشار بررسی می‌شوند. در حالی‌که بیشتر ریزکلسیفیکاسیون‌های مشاهده‌شده در ماموگرافی خوش‌خیم هستند، اما گاهی می‌توانند نخستین نشانه سرطان پستان باشند. هدف این مطالعه، بررسی نتایج پاتولوژیک نمونه‌برداری وکیوم از ریزکلسیفیکاسیون‌های مشکوک پستان تحت هدایت ماموگرافی و ارزیابی شیوع بدخیمی‌ها بود.

روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی، ۲۵۶ مورد ریزکلسیفیکاسیون مشکوک به بدخیمی طی سال‌های ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ در بیمارستان امام خمینی مورد نمونه‌برداری وکیوم قرار گرفتند. پیش از نمونه‌برداری، تمامی بیماران بر اساس سیستم BIRADS ارزیابی و طبقه‌بندی شدند و مورفولوژی و الگوی توزیع ریزکلسیفیکاسیون‌ها در بافت پستان بررسی شد. همچنین اطلاعات بالینی، سابقه بیمار و تغییرات موارد ریزکلسیفیکاسیون در پیگیری ۶ ماهه بیماران با پاتولوژی آتیپیک یا خوش‌خیم ثبت گردید.

یافته‌ها: ریزکلسیفیکاسیون‌های مشکوک شامل BIRADS 4b (۸۱.۳٪)، BIRADS 4c (۱۷.۳٪) و BIRADS 5 (۰.۸٪) بودند. ضایعات خوش‌خیم در ۱۷۹ بیمار (۶۹.۹٪) و ضایعات بدخیم در ۷۷ بیمار (۳۰.۱٪) مشاهده شد. تغییرات فیبروکیستیک شایع‌ترین ضایعه خوش‌خیم (۳۶.۱٪) و سرطان داخل مجرایی (DCIS) شایع‌ترین ضایعه بدخیم (۷۶.۵٪) بود. ترکیب پستان در بیماران به ترتیب شامل ۱۲۶ مورد (۴۹.۲٪) درجه C و ۸۲ مورد (۳۲٪) درجه B بود. ارتباط معنی‌داری بین بدخیمی و دسته‌بندی BIRADS یافت شد (P<0.0001). بیشترین شیوع بدخیمی در ریزکلسیفیکاسیون‌های BIRADS 4c و BIRADS 5 مشاهده گردید (به ترتیب ۷۷.۳٪ و ۱۰۰٪). شایع‌ترین زیرگونه‌های ریزکلسیفیکاسیون، نوع آمورف پونکتاته (۴۱.۵٪) و پلئومورفیک ظریف (۲۹.۴٪) و شایع‌ترین الگوهای توزیع، چندگروهی (۵۹٪) و تک‌گروهی (۱۷.۸٪) بودند. شیوع بدخیمی در ریزکلسیفیکاسیون‌های پلئومورفیک ظریف (۶۳.۸٪) و شاخه‌دار خطی ظریف (۱۰۰٪) بیشتر بود. با این حال، ارتباط بین مورفولوژی ریزکلسیفیکاسیون و بدخیمی معنادار نبود (P=0.723). همچنین ارتباط بین بدخیمی ریزکلسیفیکاسیون با سن، سابقه خانوادگی یا فردی سرطان و ترکیب پستان نیز معنادار نبود (P>0.05 در همه موارد). در میان ۱۱ بیمار با پاتولوژی آتیپیک، نتیجه پاتولوژی ۲ بیمار (۱۸.۲٪) پس از جراحی DCIS بود و ۹ بیمار (۸۱.۸٪) در پیگیری ۶ ماهه پایدار باقی ماندند. در ریزکلسیفیکاسیون‌های مشکوک BIRADS4، حساسیت، ویژگی، ارزش پیش‌بینی مثبت و ارزش تشخیصی منفی به ترتیب ۴۸.۶٪، ۹۴.۵۱٪، ۷۷.۲۷٪ و ۸۲.۶۹٪ تعیین شد.

نتیجه‌گیری: ریزکلسیفیکاسیون‌های پستان به ندرت بدخیم و مهاجم هستند. با توجه به شیوع بالای DCIS، می‌توان از بیوپسی وکیوم برای شناسایی ریزکلسیفیکاسیون‌های مورفولوژیک و موارد مشکوک به انتشار به منظور تشخیص زودهنگام سرطان پستان استفاده کرد. بروز بدخیمی در بیماران آتیپیک طی دوره پیگیری ۶ ماهه که منجر به پاتولوژی پرخطر گردید، بر اهمیت پایش و تصویربرداری مداوم در این بیماران تأکید می‌کند.

.